Wouter Rietdijk, directeur van RIS Rubber, ziet dat er vanuit het hogere segment in technische rubberartikelen steeds meer vraag komt naar toepassing van gerecyclede grondstoffen in rubberproducten. "Daar kunnen producttechnische haken en ogen aan zitten, zoals garanties op de specificaties, maar met discussie over onmogelijkheden komen we er niet. Die kennen we inmiddels wel. Focussen op wat wel kan en mogelijk is, daar ligt onze toekomst en tegelijk onze kracht". Rietdijk spreekt zich uit over zijn visie op de toekomst voor de toepassing van gerecyclede grondstoffen.
IS Rubber ontwikkelt en produceert op maat rubberartikelen en rubbermetaalverbindingen en noemt zichzelf als gevolg van de hoge kwaliteit producten een betrouwbare en flexibele partner van industriële toeleveranciers. Volgens Rietdijk zit de kracht van zijn bedrijf in de combinatie van research & development met moderne testfaciliteiten en snelle productie tegen een concurrerende prijs. "Wij maken heel gespecialiseerde rubberproducten, van afdichtingen tot rubbervormartikelen voor de agrarische sector en van silentblocks in de automotive tot onderdelen voor sorteermachines om bijvoorbeeld asfalt te scheiden. Het ene moment zijn we bezig met een product van een paar gram en het volgende moment met een product van een paar honderd kilo".
Grondstoffen voor zijn producten zijn op dit moment duur en schaars. "We zijn afhankelijk van niet-Europese leveranciers voor de grondstoffen. De vraag is groot en de grondstoffen schaars, waardoor de prijzen worden opgehoogd". Rietdijk wil echter hier graag de mogelijkheden van zien. "Die afhankelijkheid laat ons ook zien dat we over alternatieven moeten gaan nadenken. Dat doen klanten ook, maar juist niet alleen vanwege de prijs. Er komt steeds meer vraag naar gebruik van gerecyclede grondstoffen, juist in het hogere segment. Die klanten zijn zich bewust van waar grondstoffen vandaan komen en hoe we producten circulair kunnen maken." Met materiaalpaspoorten van producten willen klanten weten waar grondstoffen vandaan komen en worden LCA's (Life Cycle Analyses – metingen van de milieubelasting tijdens de levensduur van een product) gemaakt. Rietdijk ziet hier dan ook de kansen om gerecyclede grondstoffen te gaan toepassen.
Maar om dat ook op grotere schaal te gaan doen, pleit Rietdijk voor het vinden van oplossingen voor bottlenecks. "Natuurlijk zijn er nog heel veel technische uitdagingen. Maar dat is niet het enige. Het is ook de gezamenlijke verantwoordelijkheid die we moeten willen nemen. Voor een compoundeur is het bijvoorbeeld lastig om garanties op benodigde specificaties af te geven voor het samenstellen van een rubbermix waar gerecycled materiaal aan toegevoegd moet worden. Dat kan ik begrijpen, maar als we ons focussen op de mogelijkheden dan moeten we een manier verzinnen om met behoud van kwaliteit gerecycled materiaal toe te kunnen passen."
Rietdijk stuurt hierin vooral op samenwerking. Enerzijds moet volgens hem de aanvoer van de gerecyclede rubbermaterialen goed georganiseerd zijn en anderzijds moet de verwerking hoogwaardig zijn waarbij de betrouwbaarheid van de specificaties inzichtelijker en stabieler wordt. "RecyBEM is een goed voorbeeld van het oplossen van het logistieke vraagstuk. Om circulair te zijn zou de inzameling niet alleen voor autobanden zo goed geregeld moeten zijn, maar bijvoorbeeld ook voor fietsbanden en andere rubberartikelen." Rietdijk vindt dat door een systeem als RecyBEM - naast de voordelen op het gebied van het verzamelen van grondstoffen – ook de verwerking een boost kan krijgen. "Als producent van producten ben ik me heel bewust van de grondstoffen die ik gebruik. Die kennis kan ik ook weer gebruiken om in de recyclefase van het product bij te dragen aan een zo hoog mogelijke verwerking." Hij voegt er wel gelijk aan toe dat dat voor zijn eigen producten nog niet zal gelden, omdat rubber juist zo lang meegaat. "Onze producten hebben een levensduur van zomaar honderd jaar."
Desalniettemin ziet hij hierin wel de kansen, ook voor zijn eigen gebruik van gerecyclede grondstoffen, mogelijk ook banden. "Nu wordt een band in z'n geheel gegranuleerd. En een band alleen al bestaat uit wel tien tot vijftien componenten die ieder bestaan uit twee tot drie verschillende rubbermengsels, waarbij iedere mix weer bestaat uit tien tot vijftien verschillende grondstoffen. Als we in samenwerkingsverbanden kunnen verzinnen hoe we hier een stabiele grondstof van kunnen maken, waarbij inzichtelijk is wat erin zit, dan komt die gewenste circulariteit heel dichtbij. Zo'n focus op wat wel kan brengt ons naar een gezamenlijke toekomst."
RIS Rubber is in de jaren 50 van de vorige eeuw opgericht als internationale specialist en maakbedrijf van rubbervormartikelen en rubber- metaalverbindingen. In 1996 nam Henk Rietdijk de aandelen over. Inmiddels is zijn zoon Wouter Rietdijk al enige jaren directeur van het bedrijf. Het product rubber én de technische mogelijkheden ervan spreken hem aan. "Hoewel ik geen echte techneut ben, past het vinden van technische oplossingen wel bij mij. Invulling geven aan de wensen van de klant, dat is wat mij zo boeit." De samenwerking in het vinden van een oplossing staat centraal bij RIS Rubber. Op twee locaties beschikt RIS Rubber over productiepersen met uiteenlopende afmetingen en sluitkracht. In Lelystad staan specifieke machines voor kleinere series en hoogwaardige niche producten en in Kula, Bulgarije, fabriceren ze vooral grotere series.
Meer informatie: www.risrubber.com